Bijzonder

Bijzonder, dat is nog zacht uitgedrukt voor wat we gisteren hebben meegemaakt.
We verblijven op Entabeni Safari Conservacy Wildlife Camp. Een luxe tent in een game reserve.
Spannend, want er staat geen hek om het verblijf. In het donker mag je dan ook niet alleen in of uit je tent en moet je een ranger oproepen.

Mika is helaas te jong om mee te mogen op safari dus stond mijn wekker gistermorgen om 5.15 zodat ik en Fleur om 5.45 klaar stonden voor de ochtend trip. 
Fantastisch wakker worden met de stilte wat slechts onderbroken wordt door vogels.

Fleur vindt het geweldig in de safari wagen, vooral heuvels op en af, ze giert het uit!
We komen zebra’s, antilopes en wildebeesten tegen. Totdat we een leeuwin bovenop een rots zien liggen!
Leeuwen zijn veel lastiger te vinden dus is best speciaal! Terwijl we naar haar kijken horen we achter ons gegrom. De man van de roedel, aldus onze ranger. We rijden wat rustig heen en weer en wachten tot hij zich waagt aan de oversteek om vanuit de savanne door het hoge gras naar de rots te lopen. En ja hoor! Een prachtige leeuw stapt langs onze auto en lijkt zich niets aan te trekken van onze aanwezigheid. 
Na dit schouwspel rijden we door totdat we bij een vlakte komen waar enkele waterbokken alert om zich heen kijken. Er moet iets zijn... We speuren in het rond en ja hoor.. daar zien we een leeuwin met 2 welpen van een maand of 6 oud. Onze ranger vertelt dat ze vanacht hoogstwaarschijnlijk zich te goed hebben gedaan aan een lekker maal want de buikjes zijn goed ronden gevuld en ze zijn, met uitzondering van de speelse buien, lekker lui. Ik kan alleen maar ademloos kijken, filmen en foto’s maken. Echt gaaf dit!

Eenmaal terug op het kamp ontbijten we en maken een uitstapje naar de supermart en een speeltuin.
Omdat we erg afgelegen zitten kost dit bijna de halve middag. We willen op tijd weer terug zijn want Mark gaat met de safari trip van 4 uur ‘s middags mee. 
We rijden het kamp op en worden gewaarschuwd door een ranger dat er een groep olifanten aankomt en dat we rustig maar alert moeten blijven. We vervolgen onze weg naar de tent en beginnen de boodschappen uit te laden. Mark hoort het breken van takken en loopt om de tent heen. Hij rent naar ons terug en gebaart om te komen kijken. Op zo’n 30 meter afstand staat een groep van 6 olifanten zich tegoed te doen aan de bomen tussen de tenten. Er sneuvelt een lantaarnpaaltje en de olifanten vervolgen hun weg naar het zwembad om die droge takken weg te spoelen.

Tijd voor Mark om op safari te gaan. Ook Mark spotte op zijn trip de leeuw en leeuwin op de rots, neushoorns een jakhals en... (ik ben zeer jaloers) het luipaard! De laatste van de Big 5 die we nog niet hadden gezien. 

Ondertussen speel ik spelletjes met Mika en Fleur, probeer een boek te lezen en ruim wat op.
Ik kijk uit het tentraam en sta oog in oog met 2 olifanten die onze auto inspecteren. De rest van de kudde volgt ook.  Ik gebaar en fluister naar Mika en Fleur dat ze stil moeten zijn en de oilifanten vervolgen hun weg de wildernis terug in.

Een half uurtje later is Mark terug en we maken ons gereed voor het diner. We lopen naar de rondavel waar we straks gaan eten. Weer het geluid van gebroken takken. We kijken over het hekje heen en zien dat de olifanten het hek rondom het kampvuur breken en hun zinnen hebben gezet op de boom die daar staat.
Nu wordt het toch best spannend, als ze door het volgende hekje komen dan zijn we goed de sjaak met de hoofdletter S. We verplaatsen ons naar achteren (bij de bar... dat dan weer wel) en houden onze ogen gericht op daar waar de olifanten door het hek zouden kunnen komen. Als ze komen dan vluchten we de toiletten in, dat had ik al wel in gedachten. Het personeel is ook niet bekend met dit tafereel. Normaal drinken ze uit het zwembad en vertrekken weer. Vanavond niet dus.....Uiteindelijk houden de olifanten het voor gezien en gaan ze weg. Heel vet dit, maar ook spannend, zeker met de kinderen. 
 

Na het avondeten wordt we weer begeleid naar onze tent en vallen we even later in slaap, benieuwd wat de volgende dag ons brengt!